А вы маглі б хутка ўспомніць цікавы выпадак з жыцця? Калі не ведаеце, з чаго пачаць, Паглядзіце гэта выдатнае сачыненне. Магчыма, хутка і вам зададуць пісаць сачыненне на гэтую тэму.
Цікавы выпадак з жыцця №1
Я хацеў бы падзяліцца цікавым выпадкам, які адбыўся са мной, калі я быў вучнем 5 класа.
Аднойчы ў школе ў нас было заданне на ўроку матэматыкі, і я не мог зразумець, як вырашыць задачу. Я сядзеў за партай і доўга спрабаваў знайсці рашэнне, але нічога не атрымлівалася. Я адчуваў сябе вельмі збянтэжаным і не ведаў, што рабіць.
Тады мне раптам прыйшла ў галаву ідэя спытаць дапамогі ў аднаго з маіх аднакласнікаў. Ён быў вельмі разумным і заўсёды выдатна спраўляўся са сваімі ўрокамі, таму я адважыўся папрасіць у яго дапамогі.
Я падышоў да яго і папрасіў растлумачыць мне, як вырашыць задачу. Ён ветліва пагадзіўся і пачаў мне дапамагаць. Ён патлумачыў мне кожны крок, пакуль я нарэшце не зразумеў, як вырашаць падобныя задачы. Я быў так удзячны яму, што нават не мог выказаць сваю ўдзячнасць словамі.
Гэты выпадак навучыў мяне таму, што часам лепш прасіць дапамогі ў іншых людзей, асабліва калі яны могуць дапамагчы. Таксама гэта быў прыклад таго, як дабрыня і клопат пра іншых могуць апынуцца вырашальнымі ў цяжкай сітуацыі. Я ўдзячны свайму аднакласніку за яго дапамогу і вучуся быць такім жа добрым і спагадным, як ён.
Смешны выпадак з майго жыцця №2
Я ўспомніў смешны выпадак з майго жыцця, калі я вучыўся ў пятым класе. Гэта было так пацешна, што я не магу ўтрымацца ад смеху, калі ўспамінаю пра гэта.
Аднойчы на ўроку гісторыі мы казалі аб сярэднявечных рыцарах, і наш настаўнік папрасіў нас намаляваць іх гербы. Я быў упэўнены, што ў мяне атрымаецца супер-круты герб, і пачаў маляваць.
Я маляваў і маляваў, і неўзабаве заўважыў, што на маёй паперы з’явілася вялікая клякса. Я паспрабаваў яе сцерці, але толькі зрабіў усё яшчэ горш. Мае аднакласнікі пачалі заўважаць маю няўдачу і смяяцца.
Я вырашыў выправіць сваю памылку, але толькі зрабіў яшчэ большую кляксу. Цяпер ужо ўвесь клас смяяўся з мяне. Я адчуў, што чырванею да вушэй і хацеў знікнуць проста на месцы.
Але тут на дапамогу прыйшоў мой сябар. Ён сказаў мне, што таксама часта робіць памылкі, і паказаў мне свой герб, на якім была вялікая клякса. Мы абодва заржалі і пачалі працаваць над нашымі гербамі разам.
Урэшце наш настаўнік паказаў нашы гербы ўсяму класу, і ў нас атрымалася выдатная праца. Гэты смешны выпадак навучыў мяне таму, што ніколі не варта занадта сур’ёзна ставіцца да сваіх няўдач, і што заўсёды можна знаходзіць смешнае ў любой сітуацыі.
Цікавы выпадак з майго жыцця №3
Я хачу расказаць вам пра выпадак, які я ніколі не забуду, пра выпадак з майго жыцця, які перавярнуў яе з ног на галаву.
Гэта адбылося, калі я вучыўся ў сярэдняй школе. Я заўсёды стараўся вучыцца добра і атрымліваць добрыя адзнакі, каб здзіўляць сваіх бацькоў і настаўнікаў. Але аднойчы я атрымаў нечаканую двойку на іспыце па матэматыцы.
Я адчуваў сябе такім расчараваным і засмучаным. Я не мог зразумець, як я мог зрабіць такую памылку. Я пачаў думаць, што я ніколі не змагу вучыцца на выдатна, і мае мары аб будучыні паваліліся.
Калі я прыйшоў дадому, мая мама заўважыла, што я не ў настроі. Я сказаў ёй аб сваёй двойцы, і яна пачала суцяшаць мяне. Яна сказала, што двойка — гэта не канец свету, і што я заўсёды магу выправіць свае памылкі.
Словы маёй мамы ўзнялі мне настрой. Я вырашыў больш не падаць духам і працягваць вучыцца. Я пачаў марнаваць больш часу на вучобу і атрымліваў дапамогу настаўнікаў.
Праз некалькі месяцаў я здаў матэматыку на выдатна. Я быў так рады і ганаруся за сябе. Гэты выпадак навучыў мяне таму, што не варта апускаць рукі пасля няўдач, і што заўсёды можна выправіць свае памылкі, калі ўпарта працаваць.
Цікавы выпадак з майго жыцця №4
Аднойчы, калі я быў на канікулах, здарылася смешная гісторыя, якую я да гэтага часу памятаю і смяюся успамінаючы.
Я быў на летнім лагеры і разам з сябрамі мы бавілі час на прыродзе. Аднойчы мы вырашылі зрабіць барбекю і прыгатаваць шашлыкі. Мы купілі мяса, гародніну, вугаль і пачалі гатаваць.
Я быў адказны за вогнішча, але ў нейкі момант у мяне пачаліся праблемы. Я не мог запаліць вугаль і ніяк не мог зразумець, што раблю не так. Мае сябры пачалі смяяцца з мяне і прапаноўвалі дапамогу, але я настойваў на тым, што спраўлюся сам.
Нарэшце я вырашыў дадаць больш спірту, каб паскорыць працэс запальвання. Як толькі я выліў спірт на вугаль, адбыўся выбух і я аказаўся абліты вадкасцю, а мае сябры разбегліся ва ўсе бакі.
Я быў такі напалоханы, што не мог рухацца, але мае сябры пачалі смяяцца, калі зразумелі, што я нічога не страціў акрамя сваёй гонару. Мы вырашылі адкласці барбекю і адправіліся ў басейн, каб астудзіцца і паслабіцца пасля гэтага смешнага інцыдэнту.
Калі я ўспамінаю пра гэты выпадак, я не магу не смяяцца. Гэтая сітуацыя навучыла мяне не прымаць сябе і свае памылкі занадта сур’ёзна і замест гэтага смяяцца з сябе. Хто б мог падумаць, што барбекю можа быць такой небяспечнай забавай?
Выпадак з майго жыцця №5
Аднойчы, калі я была вучаніцай 7 класа, здарыўся цікавы і вясёлы інцыдэнт, які я не магу забыць.
Мы з сяброўкамі вырашылі зладзіць невялікую вечарынку ў адной з нас дома. Мы рыхтаваліся да вечарыны ўвесь тыдзень, выбіралі музыку, планавалі касцюмы і прыдумлялі розныя гульні.
Вечарынка пачалася, мы танчылі, спявалі і забаўляліся, калі раптам зазваніў званок. Мы падумалі, што гэта яшчэ адзін госць, і спяшаліся адчыніць дзверы, каб сустрэць яго.
Калі мы адчынілі дзверы, перад намі апынуўся незнаёмы мужчына, які спытаў, дзе знаходзіцца стаматалагічная клініка. Мы глядзелі на яго ў здзіўленні і не маглі зразумець, чаму ён шукае стаматалагічную клініку ў нашым доме.
Раптам мы зразумелі, што ён памыліўся адрасам і кірунак, і нам стала смешна. Мы растлумачылі яму, што стаматалагічная клініка знаходзіцца ў іншым месцы, а наша хата — не месца для лячэння зубоў.
Мужчына папрасіў прабачэння за памылку і сышоў, а мы вярнуліся на вечарынку, працягнуўшы бавіцца і смяяцца над гэтай смешнай сітуацыяй. Хто б мог падумаць, што наша хата можа быць даведнікам для пошуку стаматалагічнай клінікі?
Гэты выпадак паказаў нам, што жыццё поўнае нечаканасцяў і часам нават самыя дзіўныя рэчы могуць здарацца. Але галоўнае, што мы навучыліся не прымаць усё занадта сур’ёзна і знаходзіць гумар у самых недарэчных сітуацыях.